Χρόνος

Χρόνος. Μια λέξη με νοήμα. Είτε μια λέξη που κάνει πολλές άλλες να χάνουν το δικό τους. Όπως πάντα, ποτέ, μέλλον, παρόν. Φαντάζουν μικρές μπροστά στο πόσο αχανές μπορεί να φανεί το "σύμπαν" μας. Το μικρό και προσωπικό μας πάντοτε.
Παλεύουμε κάθε μας ημέρα για τι; Σταματάμε ελάχιστες φορές για να σκεφτούμε. Ακόμη λιγότερες για να απολαύσουμε τη στιγμή. Κατά βάσην αυτή δεν παίζει και τόσο ρόλλο τελικά για εμάς. Απλά είναι μια ακόμη λέξη. Η στιγμή όμως είναι μαγική. Η στιγμή εκείνη που ξεκινούν όλα. Ακόμη κι η στιγμή κατά την οποία όλα μπορεί να έρχονται σε ένα τέλος. Και τελικά αφηνόμαστε στο τίποτε. Αφηνόμαστε γενικώς. Αναβάλλουμε, απορρίπτουμαι και δεν σκεφτόμαστε. Ή και σκεφτόμαστε τόσο πολύ, που τελικά το νόημα χάνεται, δεν υπάρχει πια. Αλοιώνεται κι αλλωτριόνεται. Μαζί του φεύγει κι η στιγμή. Κι η μια αναβολή ακολουθεί την άλλη σ' έναν μάταιο- ή όχι και τόσο - φαύλο κύκλο.
Χρόνος. Μπορεί κανείς να κερδίσει τον "χαμμένο"; Μήπως δεν τον έχασε ποτέ; Μήπως ήταν μια ακόμη ευκαιρία για αναβολή;
-ένα διάλειμμα της καθημερινότητας και μερικές σκέψεις για το χρόνο

Loreena McKennitt

Loreena McKennitt

Βιογραφικά στοιχεία:

Καναδή τραγουδίστρια, γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1957 στο Morden του Manitoba. Έχει Ιρλανδική και Σκωτική καταγωγή.
Μετακομίζει στο Stratford του Ontario εν έτει 1981, ό,που και ζει μέχρι σήμερα.
Το 2004 η Adrienne Clarkson, κυβερνήτης του Καναδά, την χρίει μέλος της Order of Canada, δίνοντας της τη μεγαλύτερη τιμή που μπορεί να λάβει Καναδός.
Το 2005 εμπλέκεται σε μια δικαστική διαμάχη με την παλιά φίλη και υπάλληλό της Niema Ash. Η McKennitt ισχυριζόταν ότι το βιβλίο της πρώην υπαλλήλου της περιείχε πληροφορίες προσωπικές, τις οποίες η Ash δεν είχε δικαίωμα να δημοσιοποιήσει. Η απόφαση που εκδόθηκε από το συμβούλιο των Λόρδων το 2007 δικαίωνε τη McKennitt.


Η καλλιτέχνις Loreena:

Ως αληθινή καλλιτέχνις, συνθέτει, ερμηνεύει, παίζει πιάνο και άρπα. Διαπρέπει στο είδος του New Age, με θεματολογία εμπνευσμένη κυρίως από Μέση Ανατολή και Κέλτες.
Το πρώτο της album έφερε τον τίτλο Elemental και κυκλοφόρησε το 1985. Τράβηξε το παγκόσμιο ενδιαφέρον, έχοντας ως αποτέλεσμα την κυκλοφορία προσωπικών albums της McKennitt ( στα αναφερόμενα περιλαμβάνονται τα: To drive the cold winter way [1987], Parallel dreams [1989], The visit [1991], The mirror and the mask [1994], A winter garden [1995] & The book of secrets [ 1997]). Το single album που εξέδωσε το 1997 με τον τίτλο The mummers' dance γνώρισε μεγάλη επιτυχία, καθώς ακουγόταν ακόμη και στη Βόρειο Αμερική την άνοιξη του ίδιου έτους.
Η μουσική της γίνεται περισσότερο γνωστή με την περιοδία που πραγματοποίησε το 1993 με τον Mike Oldfield. Εν έτει 1995, συμμετέχει στην ταινία Highlander 3, με μια δική της εκδοχή του ιρλανδικού τραγουδιού Bonny Portmore. Στο πέρασμα του χρόνου, η μουσική της ακούστηκε σε ταινίες όπως οι Soldier, The mists of Avalon, Jade, καθώς επίσης και στην τηλεοπτική σειρά Roar.
Το 1998, ο μνηστήρας της McKennitt, Ronald Rees, πνίγεται σε ατύχημα, μαζί με άλλους δυο κοντινούς της ανθρώπους. Βαθιά επηρεασμένη από το γεγονός, ιδρύει την ίδια χρονιά το Cook-Rees Memorial Fund, ενώ παράλληλα θέτει σε κυκλοφορία ένα album από τις συναυλίες της σε Toronto και Παρίσι. Ta έσοδα από τις πωλήσεις του album δίνονται στο ίδρυμα. Έπειτα και μέχρι το 2006 δεν κυκλοφορεί κανένα album και εμφανίζεται σπάνια.
Το Νοέμβριο του 2006, μετά από 9 χρόνια αποχής από τη μουσική σκηνή, κυκλοφορεί το πρώτο πλήρες studio album της με τίτλο An Ancient Muse.Όλη της η δουλειά φέρει τον τίτλο της δικής της εταιρείας, Quinlan Road.

Η μουσική της:
Η δουλειά της Loreena έχει κατηγοριοποιηθεί ως World/ New Age/ Celtic. Ωστόσο φέρει χαρακτηριστικά από τη μουσική από όλον τον κόσμο και σε ορισμένα καταστήματα τοποθετείται ανάμεσα σε folk albums.
Πριν να ξεκινήσει οποιαδήποτε δημιουργία, η καλλιτέχνις αφιερώνει μεγάλο χρονικό διάστημα στην έρευνα του αντικειμένου. Έτσι σιγά σιγά δημιουργείται η μορφή που θα έχει το κάθε της album. Ως παράδειγμα, αναφέρεται ότι πριν τη δημιουργία των Parallel Dreams & Elemental, η McKennitt ταξίδεψε για να εμπνευστεί από την ιστορία της Ιρλανδικής Χερσονήσου. Το The mask and the mirror, ήταν αποτέλεσμα της μελέτης της στη Γαλικία, μια κέλτικη όψη της Ισπανίας με ρίζες αραβικές.
Το τελευταίο της album είναι αποτέλεσμα της εμπειρίας που απέκτησε "ακολουθώντας το δρόμο του μεταξιού".
Συχνά παρομοιάζεται με την Enya, μια ακόμη αξιόλογη New Age ερμηνεύτρια, ωστόσο η McKennitt συνδέεται πιο άμεσα με την παράδοση και τις κλασικές ερμηνείες, χρησιμοποιώντας λυρικά κείμενα στους στίχους της, όπως στο The Lady Sharlott (εμπνευσμένο από τον Lord Tennyson), το Prospero's Speech (με αφορμή την τελευταία πράξη στην Τρικυμία του Shakespeare), το Lullaby από τον William Blake, το Snow από τον Archibald Lampman και τα Stolen Child και Highwayman από τον Alfred Noyes.


Η δισκογραφία της:


Albums:

• Elemental(1985)
• To Drive the cold winter way(1987)
• Parallel Dreams(1989)
• The visit (1991)
• The mask and the mirror (1994)
• The book of Secrets(1997)
• Live in Paris and Toronto(1999)
• An Ancient Muse (2006)
• Nights from the Alhambra(2007)

Μικρής διάρκειας ηχογραφήσεις:

• A winter garden: Five songs for the seasons (1995)
• Live in San Francisco (1995)
• Words and Music (1997)

Singles:

• The lady Sharlott (1991)
• All souls night(1991)
• The bonny swans (1995)
• The mummers' dance (1997)
• Marco Polo (1998)
• Caravanserai (2006)

Videos:

• The mummers' dance (1997)
• The bonny swans
• Loreena McKennitt: Nights from the Alhambra (2007, live)

Wolfsheim

Όλα ξεκίνησαν εν έτει 1987 όταν ο Markus Reinhardt και ο Pompejo Ricciardi δημιούργησαν ένα συγκρότημα με το όνομα Wolfsheim. Το όνομα δεν βασίστηκε στην ομώνυμη πόλη του Ρήνου, αλλά αναφέρεται σε έναν χαρακτήρα νουβέλας του Scott Fitzgerald στον Great Gatsby (σε ελληνική μετάφραση « Ο υπέροχος Γκάτσμπι»). Το ντουέτο μετατράπηκε σε τρίο όταν ο αδελφός του Markus, Oliver Reinhardt, ενσωματώθηκε στο συγκρότημα. Έπειτα από την παραγωγή ενός demo, ο συνιδρυτής Pompejo εγκαταλείπει το συγκρότημα, προτείνοντας τον Peter Heppner ως αντικαταστάτη του. O Peter ήταν θαυμαστής από την πρώτη στιγμή και γνώριζε την μπάντα μιας και μεγάλωσαν στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο (Hamburg- Wilhelmsburg) και είχαν τους ίδιους φίλους. Ο Markus κι ο Peter πήγαιναν στο ίδιο σχολείο και γνωρίστηκαν καλύτερα στα θεωρητικά μαθήματα. Έπειτα από λίγο καιρό, ο Oliver Reinhardt εγκατέλειψε την μπάντα, αφήνοντας τους Wolfsheim στη σημερινή τους μορφή: Peter Heppner (φωνητικά) και Markus Reinhardt (πλήκτρα). Στην αρχή χρησιμοποιήθηκαν στίχοι του αρχικού τραγουδιστή, ωστόσο αυτό άλλαξε χάριν στις συνθέσεις των Heppner/ Reinhardt. Ο Peter, ο οποίος πάντοτε ήθελε να γίνει ζωγράφος ή συγγραφέας, τώρα έγραφε τους στίχους στη μουσική που συνέθετε ο Markus. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση των Wolfsheim έλαβε χώρα στο “Werkstatt 3”, ένα μικρό club στο Αμβούργο.
Τα ακόλουθα έτη 1988-1991, ακολουθούν με ακόμη δυο demos. Οι Wolfsheim έκαναν αιτήσεις σε εταιρίες, λαμβάνοντας τίποτε άλλο από απορρίψεις. Μόνο ο Lothar Gärtner, εκείνη τη στιγμή ο μοναδικός εργοδότης στη Strange Ways Records, έδειξε ενδιαφέρον για τους Wolfsheim. Έτσι το 1991 το πρώτο single «The Sparrows And The Nightingales» εκδόθηκε από την εταιρία Strange Ways Records, την εταιρία στην οποία οι Wolfsheim είναι ακόμη πιστοί. Το Sparrows έγινε άμεσα και χωρίς μεγάλη προώθηση μεγάλο club hit. Σήμερα, το τραγούδι θεωρείται κλασικό και δεν παραλείπεται ούτε από DJ-event ούτε από ένα κράμα σοβαρά ασχολούμενο με την ηλεκτρονική μουσική των 80’s.
Το δεύτερο single It's Not Too Late (Don't Sorrow) όπως και το album- ντεμπούτο τους No Happy view, στο οποίο οι Wolfsheim είχαν εργαστεί για περίπου 3 χρόνια και το οποίο ηχογραφήθηκε μέσα σε 2 μόλις εβδομάδες στο στούντιο, εκδόθηκε το 1992. Ως το 2001, περίπου 65000 αντίγραφα πουλήθηκαν, το συγκρότημα ψηφίστηκε ως το "Newcomer of the year" από πολλά έντυπα περιοδικά. Σύντομα στη συνέχεια, τα singles Now I fall και Thunderheart κυκλοφόρησαν, προαναγγέλλοντας το νέο album. Στο Popkillers (Σεπτέμβριος 1993) υπήρχαν περισσότερες κλασικές επιρροές εξαιτίας των ευρείας-κλίμακας τεχνικών και μιας μακρύτερης χρονικά περιόδου παραγωγής. Επιπλέον, ήταν το τυπικό χαρακτηριστικό των Wolfsheim με συγκεκριμένη αίσθηση λύπης, μελαγχολίας και όμοιων συναισθημάτων, ωστόσο αναγνωρίζεται μια αισιοδοξία καθώς διαβάζει κανείς τους στίχους ή όπως φαίνεται στο refrain. Τα κομμάτια, τα οποία δείχνουν να είναι τόσο διαφορετικά, προέρχονται κατά κύριο λόγο από το γεγονός ότι οι Wolfsheim (ως συγκρότημα) κάνουν ό,τι αρέσει και στους δυο μουσικούς ˙ έτσι οι Wolfsheim μπορούν να θεωρηθούν ως μια μουσική επιφάνεια, όπου υπεισέρχονται διαφορετικοί χαρακτήρες και ένα σύμπλεγμα μουσικών επιρροών των Peter και Markus. Οι στίχοι του Peter λαμβάνουν την κορύφωσή τους από το συναίσθημα που προκαλούν τα τραγούδια, έτσι ώστε η διάθεση που προκαλεί ένα τραγούδι θέτει ένα μονοπάτι προς ένα περιεχόμενο, το οποίο αναδημιουργεί κινητήρια σημεία για μνήμες και συναισθήματα. «Τα τραγούδια αναπτύσσονται πολύ αργά, πρέπει να τα συνηθίσουμε και μονάχα εάν ακόμη μας αρέσουν έπειτα από δυο ή τρεις μήνες, θα μετατραπούν σε αληθινό τραγούδι των Wolfsheim», ο Peter δήλωσε σε μια συνέντευξη, ο οποίος εκείνη την περίοδο ξεκίνησε να τραγουδάει guest φωνητικά για το Girls Under Glass & Umbra Et Imago.
Το Φεβρουάριο του 1995 η μείξη 55578 κυκλοφόρησε, συνδυάζοντας πολλά κομμάτια γνωστά από τα επιτυχημένα singles καθώς και κάποιο ακόμη ανέκδοτο υλικό ή τραγούδια από μείξεις (compilations), Η συλλεκτική έκδοση ήρθε με ένα ζωντανό cd, το οποίο περιλαμβάνει τραγούδια ηχογραφημένα στο Strange Ways Festival Tour 1994. Εκτός από το tour, ο Wolfsheim εμφανίστηκαν ζωντανά στο Zillo Festival 1992 και στο Strange Ways Festival Tour 1993. Αυτή η μείξη τα κατάφερε στα German Media Control Charts, παραμένοντας εκεί για 5 εβδομάδες. Το singleElias κυκλοφόρησε, επίσης συνδυάζοντας αρκετά remixes από τα προσεχές album. Το Νοέμβριο του 1995 το επόμενο single Closer Still εκδόθηκε και μέσα στο Φλεβάρη του 1996 το τρίτο album Dreaming Apes, στο οποίο οι Wolfsheim συνεργάστηκαν στην παραγωγή με τον Jose Alvarez. Για πρώτη φορά, υπάρχουν δυο τραγούδια με γερμανικούς στίχους στο album. Επίσης άξια αναφοράς είναι τα σύντομης διάρκειας ορχηστρικά κομμάτια, τα οποία θεωρούνται ως μια μετάβαση μεταξύ των τραγουδιών. Λίγο πριν από την εκκίνηση του tour το Μάιο του 1996, στο οποίο οι Wolfsheim περιόδευαν μόνοι για πρώτη φορά, το έβδομο single A New Starsystem Has Been Explored κυκλοφόρησε, και για το οποίο φτιάχτηκε ένα video, όπως και στα Sparrows & Now I Fall.
Το Οκτώβριο του 1997 το πρώτο Live album από το ντουέτο που έδρευε στο Αμβούργο επιτέλους κυκλοφόρησε, φέροντας τον τίτλο Hamburg Rom Wolfsheim. Το μεγαλύτερης των 70 λεπτών διάρκειας album ηχογραφήθηκε το 1996 στο Dreaming Apes tour σε Χάγη, Hildesheim, Αμβούργο, Potsdam, Βρέμη και Dortmund. Ο Peter έκανε solo και ηχογράφησε ντουέτο με τον Joachim Witt με το όνομα Die Flut, ένα τραγούδι που ήταν επιτυχία της χρονίας 1998 και κράτησε την top θέση των Γερμανικών Media Control Charts για εβδομάδες, παρουσιάζοντας τη φωνή του Peter και κατ’ επέκταση των Wolfsheim σε ένα ευρύτερο κοινό. Τον Οκτώβριο του 1998 το όγδοο single Once In A Lifetime και το παράλληλο video άνοιγαν το δρόμο αναμενόμενο album Spectators. Τον Οκτώβρη/Νοέμβρη οι Wolfsheim εμφανίζονταν ζωντανά στη σκηνή ξανά στο πρώτο μέρος του Spectators tour. Λίγο πριν τα Χριστούγεννα του 1998 το single It’s Hurting for the first Time κυκλοφόρησε, το οποίο εμφανίζεται στο soundtrack της ταινίας του Detlef Buck «Liebe deine Nächste".
To Cd Spectators,που κυκλοφορεί το Φεβρουάριο του 1999, κρατάει το no2 του Γερμανικού Media Control Album Charts για εβδομάδες, ακριβώς μετά τη Cher- για γιγάντια επιτυχία! Την άνοιξη, το 2ο μέρος του Spectator tour λαμβάνει χώρα. Το επόμενο single Künstliche Welten κυκλοφόρησε σαν επίσημα 2ο single του δίσκου Spectators. Και τραγούδια των Wolfsheim εμφανίζονται σε soundtracks ταινιών όπως Straight Shooter Και 13ο πάτωμα. Το καλοκαίρι, οι Wolfsheim εμφανίζονταν σε ποικίλα festivals: Bizarre, Rock am Ring, Rock im Park. Στο Μόναχο, υποστήριζαν τους R.E.M. και εκείνοι που πίστευαν ότι τα δύο συγκροτήματα δεν είχαν τίποτε κοινό αποδείχτηκαν λάθος από την εξαιρετική εμφάνιση των Wolfsheim. Και έκαναν το πρώτο τους gig εκτός Γερμανίας στο Βελγικό Eurorock Festival. Η χιλιετία βρήκε τους Wolfsheim σε ένα κονσέρτο στο Herford γιορτάζοντας με τους θαυμαστές του.
Τα ακόλουθα δυο χρόνια αποδείχτηκαν ως ένα δημιουργικό διάλειμμα για τους Markus και Peter. Για πρώτη φορά, ένα ημερολόγιο των Wolfsheim εκδόθηκε, αποτελούμενο από τις καλύτερες φωτογραφικές εκφράσεις τους. Στο τέλος του 2000, οι Wolfsheim βρίσκονται στο studio του Jose Alvarez, ηχογραφώντας τα πρώτα τους τραγούδια για το album που ακολουθούσε. Ο Markus ήταν πολύ απασχολημένος, δουλεύοντας τα τραγούδια για το solo project Care Company, ενώ ο Peter συμμετείχε στο κομμάτι Heal Yourself, ανάμεσα στους Reamonn και The Guano Apes.
Ο Markus Reinhardt και ο Jose Alvarez (εν έτει 2001) γράφουν το πρώτο videoclipκαι το Care Company single Gain Again στις Η.Π.Α. Ο Peter Heppner γιορτάζει άλλη μια επιτυχία των charts με τη συνεργασία του Schiller Και το τραγούδι Dream of You, το βίντεο (γυρισμένο στη Βαρκελώνη) εμφανίζεται σε μεγάλη συχνότητα στα MTV & VIVA. Ο Peter ηχογραφεί το Glasgarten μαζί με τους Goethes Erben, το οποίο και ερμηνεύουν σε αρκετές εμφανίσεις των Erben, καθώς και στο M’era Luna festival , όπου οι Marilyn Manson ηγούνταν. Ο Peter ταξιδεύει για Ισλανδία με τους Goethes Erben για να παράγει το videoclip για το Glasgarten και το Σεπτέμβριο οι Wolfsheim βρίσκονται στα studios ξανά για να ηχογραφήσουν τραγούδια για το νέο τους album. Την ίδια περίοδο, το Spectators συνεργάζεται με την Metropolis Records στις Η.Π.Α. και μετατρέπεται σε τεράστια επιτυχία. Η περιοδεία που σχεδιάστηκε για τον Οκτώβριο του 2001 έπρεπε να ακυρωθεί εξαιτίας των τρομοκρατικών χτυπημάτων στο World Trade center. Οι Wolfsheim χρησιμοποιούν τον ελεύθερο χρόνο για να ολοκληρώσουν το πρώτο DVD το οποίο θα κυκλοφορούσε στις 16 Απριλίου.
Έχει έρθει η ώρα στις 16 Απριλίου 2002. Το Kompendium- το πρώτο DVD των Wolfsheim διατίθεται στα μαγαζιά. Περιέχει ζωντανή ηχογράφηση από την περιοδεία του Spectators, διάφορα videoclips, μια συνέντευξη και γραφιστικό υλικό (εξώφυλλα κλπ).
Στις 7 Μαρτίου 2002 ο Peter Heppner κι ο Schiller κερδίζουν το Echo στην κατηγορία "National Dance Single" με το τραγούδι τους Dream of You. Στην Ισπανία γίνονται Οι δυο μοναδικές ετήσιες εμφανίσεις των Wolfsheim το Μάιο. Το συγκρότημα διαθέτει τον υπόλοιπο χρόνο δουλεύοντας για το νέο album. «Το νέο τραγουδιστικό υλικό δείχνει φανταστική ποιοτική βελτίωση, τέτοια που οι Markus Reinhardt & Peter Heppner με ενθουσιασμό ξεχειλίζουν για νέες συμφωνίες και στίχους. Έτσι, η αρχική ημερομηνία κυκλοφορίας δεν μπορούσε να τηρηθεί. «Η περιοδεία, αρχικά σχεδιασμένη για το Σεπτέμβρη, αναβάλλεται συνεπώς για το Μάρτη του 2003. Η δουλεία στο studio ολοκληρώνεται το Δεκέμβρη. Το πρώτο single από το νέο album, το οποίο μετονομάζεται από Close Enough to Casting Shadows, θα αποκαλείται Kein Zurück. Το videoclip για το single θα τραβηχτεί από τον Detlev Buck, ο οποίος ευθυνόταν για την οπτική σύλληψη του It’s hurting ως εκείνη την ώρα.
2003.Τώρα δεν υπάρχει επιστροφή! Το single Kein Zuruck (no way back) κυκλοφορεί στις 17 Φεβρουαρίου 2003 και σηματοδοτεί μια πολύ επιτυχημένη χρονιά. Αυτός ο δημοφιλής ύμνος α λα Wolfsheim, τόσο συναισθηματικά ερμηνευμένος από τον Peter Heppner, μπαίνει στα Γερμανικά charts στο νούμερο 5 και παραμένει στο top ten για 10 εβδομάδες. Το κουδούνισμα για ένα ακουστικό βιβλίο, το οποίο χρησιμοποιείται ως αρχή για αυτό το τραγούδι προκαλεί αναστάτωση. Το αποτέλεσμα αυτής της μελωδίας- κατά μια έννοια «Προσοχή, έρχεται το βιβλίο!»- οδηγεί τον ακροατή κατευθείαν στην ιστορία αυτού του υπέροχου κομματιού.
4 χρόνια πέρασαν από το τελευταίο album των Wolfsheim- Spectators. Αλλά για τους πολυάριθμους θαυμαστές σε ολόκληρη την Ευρώπη και υπερωκεάνια ο χρόνος που άντεξαν δεν θα ήταν πολύς, μιας και η υπομονή τους αμείφθηκε με το Casting Shadows. Ο πληκτράς Markus Reinhardt και ο τραγουδιστής Peter Heppner δεν πέτυχαν μονάχα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις απέναντί τους μακράν, επί πλέον μπορούσαν να επαναπροσδιορίσουν τους μουσικούς τους οραματισμούς. Τα 11 τραγούδια του album αντικατοπτρίζουν το γεγονός ότι και οι δυο έχουν ωριμάσει ως καλλιτέχνες από το 1999. Πολλές νέες ιδέες, οι οποίες μπορούσαν να ανθίσουν μονάχα όταν οι μουσικοί ανοιγόντουσαν απέναντι σε επιρροές πέραν του είδους τους, ενσωματώθηκαν σε έναν αναγνωρίσιμο Wolfsheim κλασικό ήχο. Αυτός ο δίσκος δημιουργήθηκε από διάφορους παραγωγούς, 8 τραγούδια ηχογραφήθηκαν με τη βοήθεια του Andreas Herbig, ανάμεσά τους και τα δυο Γερμανικά. Είναι πραγματικά το ωριμότερο στιχουργικά έργο, η πιο πολύπλοκη δημιουργικότητα στη σύνθεση και ηχο-τεχνικά το πιο ενδιαφέρον έργο στην ιστορία του συγκροτήματος.
Το Casting Shadows δημιούργησε το νούμερο ένα διαφημιστικό στο German Media Control Album Charts από το πουθενά. Σύντομα έπειτα, η Strange Ways βράβευσε και γιόρτασε το πρώτο βραβείο νομπελ στην ιστορία της. Η περιοδεία, αναβεβλημένη ξανά, έλαβε χώρα μέσα στον Απρίλη/Μάη και προσέφερε αξέχαστες βραδιές σε Γερμανία, Αυστρία και Ελβετία. Εξαιτίας της μεγάλης ζήτησης, νέες εμφανίσεις κλείστηκαν. Για παράδειγμα, 7000 θαυμαστές ζητωκραύγαζαν στην Αρένα του Treptow, του Βερολίνου. Έπειτα από απαραίτητες διακοπές, οι Wolfsheim εμφανίζονται τώρα σε διάφορα festivals σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ένα ακόμη συναυλιακό κέντρο ενδιαφέροντος είναι η εμφάνιση του Peter Heppner σαν guest στη μοναδική για τη χρονιά συναυλία του Schiller στις 24 Σεπτεμβρίου 2003 στο Βερολίνο. Επιπλέον του επιτυχημένου single Dream of you το τραγούδι Leben…I feel you βγαλμένο από το δίσκο Leben παρουσιάστηκε.
Το Find you were here κυκλοφορεί. Εξαρτώμενο από την ερμηνεία, είναι είτε μια εναλλακτική έκδοση είτε μια συνέχεια του Find you’re gone από το Casting Shadows. Αρχικά θέλοντας να δημιουργήσουν ένα αποκλειστικό remix, με νέες συνθέσεις και νέους στίχους το find you’re here αναρριχάται σε μερικές μέρες. Το single φθάνει στο νούμερο 23 των Γερμανικών Media Control Charts.
2004. Η χρονιά ξεκινάει με την κυκλοφορία του νέου Schiller συνοδεύοντας τον Peter Heppner στο single Leben…I feel you. Το βίντεο τραβήχτηκε νωρίς το Δεκέμβρη του 2003 στο Rügen. Η Strange Ways Records κυκλοφορεί το soundtrack για τη νέα ταινία του Lars Büchel Erbsen auf halb Sechs, νωρίς το Μάρτη. Περιέχει μια πρόσφατα ηχογραφημένη έκδοση του κλασικού κομματιού των Wolfsheim Blind παρμένη από το album Spectators,το οποίο κυκλοφορεί επίσης ως single. Οι Markus και Peter δημιούργησαν το βίντεο μόλις την προηγούμενη χρονιά με τον Lars Büchel και την πρωταγωνίστρια Fritzi Haberlandt.
Παράλληλα στις κυκλοφορίες των Find you’re here και Blind, το Casting Shadows εκτοξεύεται ως επιτυχία των charts για μια ακόμη φορά. Πέραν ενός σύντομου διαλείμματος, το πιο πρόσφατο album βρίσκεται στα γερμανικά top 100 για πάνω από έναν χρόνο.
Στις 6 Μαρτίου 2004,οι Wolfsheim κερδίζουν το Echo στην κατηγορία του Alternative National (τύπου εναλλακτικό έθνικ), νικώντας τους άλλους υποψηφίους Die Happy, Guano Apes, In Extremo και Wie sind Helden. Για να γιορτάσουν την επιτυχία, το συγκρότημα παρουσιάζει το Blind 2004.
Έπειτα από μια αποτρεπτική προσπάθεια το 2001, η μπάντα ξεκινάει την πρώτη της περιοδεία στις Η.Π.Α. το Μάρτη/Απρίλη. Δέκα ημερομηνίες στη Βόρειο Αμερική σχεδιάζονται. Εξαιτίας της θετικής ανταπόκρισης, περισσότερα gigs σχεδιάζονται στην Αμερική.
Τον Απρίλιο, ο Schiller περιοδεύει με τον Peter Heppner και άλλους guest ερμηνευτές σε ολόκληρη τη Γερμανία.
Το καλοκαίρι του 2004 βλέπει διάφορες εμφανίσεις σε festival σε όλη την Ευρώπη. Ένα ακόμη single λαμβάνεται από το Casting Shadows και ένα DVD από την τελευταία περιοδεία προετοιμάζεται.


πηγή: http://www.wolfsheim.de/



Albums

* No Happy View (1992) Strange Ways Records
* Popkiller (1993) Strange Ways Records
* 55578 (1995) Strange Ways Records
* Dreaming Apes (1996) Strange Ways Records
* Hamburg Rom Wolfsheim (1997) Strange Ways Records
* Spectators (1999) Strange Ways Records
* Casting Shadows (2003) Strange Ways Records


Singles:
* "The sparrows and the nightingales" (1991) Strange Ways Records
* "It's not too late (don't sorrow)" (1992) Strange Ways Records
* "Thunderheart" (1992) Strange Ways Records
* "Now I fall" (1993) Strange Ways Records
* "Elias" (1994) Strange Ways Records
* "Closer still" (1995) Strange Ways Records
* "A new Starsystem has been explored" (1996) Strange Ways Records
* "Once in a lifetime" (1998) Strange Ways Records
* "It's hurting for the first time" (1998) Strange Ways Records
* "Künstliche Welten" (1999) Strange Ways Records
* "Sleep somehow" (1999) Strange Ways Records (vinyl only)
* "Kein Zurück" (2003) Strange Ways Records
* "Find you're here" (2003) Strange Ways Records
* "Blind 2004" (2004) Strange Ways Records

Demos

"Ken Manage" (1988)
"Any but pretty" (1989)

Βραβεία:

ECHO 2004: Best German Alternative Band

http://youtube.com/watch?v=1a1z_SLACsU Schiller ft Heppner- Leben...I feel you
http://youtube.com/watch?v=9V_oJcBlI9E Wolfsheim- Blind
http://youtube.com/watch?v=aQUDGl7JR7Y Wolfsheim- The Sparrows and the Nightingales

Heppner

Ένας εκπληκτικός εκτελεστής....ένας ερμηνευτής που σε μαγεύει με τη φωνή του....
Λεπτομέρειες.. σύντομα....

Ένα από τα γνωστά του τραγούδια...
I feel you...
δημιουργία για την οποία συνεργάστηκε με τον Schiller

Ο μαγικός κύκλος των Κελτών

..Μια μαγική περιπλάνηση σε "θολά" νερά... μυστήριο, πλοκές, κάπως περίπλοκες... ένα υπέροχο και πολύ ενδιαφέρον ναυτικό ημερολόγιο....
Ενδιαφέρουσες περιγραφές τοπίων, ηθών των ηρώων και όχι μόνο...

Από τα αγαπημένα μου...


http://www.lemoni.gr/shop/details.asp?ProductID=72667
http://www.enet.gr/online/online_issues?pid=51&dt=08/11/2002&id=6392688

Comic Albums...

Άκρως ενδιαφέροντα "gothic" comic albums:

1. Sandman (δημιουργία του Neil Gaiman)
2. Kabuki (σχεδιασμένο από τον David Mack)
3. Angel Sanctuary (anime από τον Kaori Yuki)